Η απάντηση μου στην εφημερίδα Καθημερινή της Κυριακής (8/1/23) εάν μπορούν τα παιδιά να ενημερώνονται για την διαφυλικότητα από την ηλικία των 3 ετών.

Στο ΙΕΚ Αμαρουσίου γιορτάζουμε γενέθλια στο διάλειμμα με το τμήμα των Βοηθών Βρεφονηπιοκόμων.

 

Στο ΚΕΚ Enter με τους υποψήφιους Security την ημέρα της διδασκαλίας της ενότητας Ψυχολογία.

 

Στα πλαίσια της συνεργασίας μου με το IEK Αμαρουσίου δίδαξα στο τμήμα των Βοηθών Βρεφονηπιοκόμων τα μαθήματα Ψυχοπαθολογία, Γενική Ψυχολογία και Εξελικτική Ψυχολογία. Στην φωτογραφία είμαστε στο διάλλειμα με την Στέλλα.

 

Στα πλαίσια της συνεργασίας μου με το Δημόσιο ΙΕΚ Μεταμόρφωσης είμαι υπεύθυνη της πρακτικής άσκησης του τμήματος Βοηθός Εργοθεραπείας στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου Αττικής.

 Παιδιά και επιλεκτική αλαλία

Η επιλεκτική αλαλία εμφανίζεται στην παιδική ηλικία και είναι η άρνηση του παιδιού να μιλήσει με άτομα εκτός του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος. Πρόκειται για ένα παιδί το οποίο συνήθως μιλάει κανονικά όταν βρίσκεται με οικεία πρόσωπα και δεν παρουσιάζει δυσκολίες στη σύνταξη των προτάσεων και την εκφορά του λόγου.

Ποια είναι η εικόνα του παιδιού ;

Το παιδί που εμφανίζει επιλεκτική αλαλία είναι ντροπαλό εκτός σπιτιού και με τα άτομα που δεν νιώθει οικειότητα, αποφεύγει τη βλεμματική επαφή, μιλάει ελάχιστα ή ψιθυριστά παρουσία τρίτων, συμμετέχει σε δραστηριότητες που δεν απαιτούν λεκτική επικοινωνία .

Που οφείλεται η επιλεκτική αλαλία ;

Σύμφωνα με ερευνητές, η επιλεκτική αλαλία θεωρείται διαταραχή άγχους και όχι λόγου εξαιτίας της υψηλής συνύπαρξης αγχώδους και φοβικής διαταραχής τόσο στο παιδί όσο και στους συγγενείς πρώτου βαθμού. Πιο συχνά εμφανίζεται στα δίγλωσσα παιδιά όπως επίσης εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στα κορίτσια απ' ότι στα αγόρια.

Πως μπορεί να βοηθηθεί ένα παιδί με επιλεκτική αλαλία ;

Αρχικά θα πρέπει να γίνει αξιολόγηση από ψυχολόγο και λογοθεραπευτή. Στη συνέχεια η οικογένεια δεν θα πρέπει να μιλάει εκ μέρους του παιδιού όταν τρίτα άτομα του απευθύνουν τον λόγο, δεν καταπιέζουμε το παιδί όταν δεν θέλει να μιλήσει, χρησιμοποιούμε εφόσον το επιθυμεί μορφές μη λεκτικής επικοινωνίας όπως κάρτες, εικόνες, σημειώματα, ενθαρρύνουμε το παιδί να δημιουργήσει φιλίες.

Εφόσον η επιλεκτική αλαλία οφείλεται μόνο σε ψυχολογικούς παράγοντες, οι μέθοδοι τροποποίησης της συμπεριφοράς και ο χειρισμός του άγχους φαίνεται ότι αποδίδουν θεραπευτικά σε μακροπρόθεσμη βάση.

 Η κατάθλιψη στην παιδική και εφηβική ηλικία

Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας που εμφανίζουν κατάθλιψη είναι ευερέθιστα, κλαίνε συχνά , εμφανίζονται απαθή, είναι δυστυχισμένα, αρνούνται την πρόσληψη τροφής και προτιμάνε ηλεκτρονικά παιχνίδια με αυτοκτονικά θέματα.

Στη μέση παιδική ηλικία τα παιδιά που εμφανίζουν κατάθλιψη παραπονιούνται συνήθως για ψυχοσωματικά προβλήματα, παρουσιάζουν ξεσπάσματα ή απάθεια, απομόνωση, χαμηλές αποδόσεις στο σχολείο, αδυναμία να χειριστούν απογοητεύσεις. Επίσης είναι δυστυχισμένα, χωρίς ζωντάνια και ενδιαφέροντα.

Στην εφηβεία τα καταθλιπτικά συμπτώματα μοιάζουν με των ενηλίκων. Ο έφηβος παρουσιάζει αντικοινωνική συμπεριφορά, σκέψεις αυτοκτονίας, απελπισία, έλλειψη ενέργειας, διαταραχές διατροφής, εθιστικές συμπεριφορές, δυσκολία στον ύπνο, παραμέληση της εμφάνισης και της προσωπικής υγιεινής. Ο έφηβος νιώθει ότι δεν δέχεται βοήθεια από πουθενά.

Ποια είναι τα αίτια της κατάθλιψης ;

Σύμφωνα με μελέτες γενετικοί και οικογενειακοί παράγοντες επηρεάζουν την εμφάνιση της κατάθλιψης στα παιδιά και τους εφήβους. Βρέφη και παιδιά που ζουν σε καταστάσεις παραμέλησης χωρίς συναισθηματική κάλυψη διατρέχουν σημαντικό κίνδυνο να παρουσιάσουν καταθλιπτικές διαταραχές. Επίσης, σημαντικοί παράγοντες εμφάνισης της κατάθλιψης είναι η διάσπαση της οικογένειας, οι κοινωνικές αντιξοότητες, οι συνεχείς οικονομικές δυσκολίες οι οποίες διαταράσσουν τις σχέσεις των μελών και πιθανόν να έχουν αρνητική επίπτωση στην φροντίδα των παιδιών. Τέλος, η συμπεριφορά της οικογένειας και κυρίως των γονέων στα καθημερινά θέματα όπως σχολικές επιδόσεις, σύγκριση του παιδιού με άλλα παιδιά διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση ή όχι της κατάθλιψης στα παιδιά συνδυαστικά με άλλους προδιαθετικούς παράγοντες.

Θεραπεία της κατάθλιψης

Οι ψυχολογικές παρεμβάσεις εστιάζονται στον έλεγχο των ψυχοπιεστικών καταστάσεων, στην αυτοεκτίμηση και στην βελτίωση της επικοινωνίας. Η συνεργασία με τους γονείς είναι συνήθως απαραίτητη.

Όταν υπάρχουν τάσεις αυτοκτονίας, ψυχωτικά συμπτώματα και διατροφικές διαταραχές η νοσηλεία είναι συνήθως απαραίτητη.