Ευχαριστώ την Λίνα Γιάνναρου για την συμμετοχή μου στο άρθρο "Κοστίζω, άρα υπάρχω" στην εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ - Επίσημη σελίδα . Πολλά είναι τα μηνύματα αλλά και οι εμπειρίες των ανθρώπων που συμμετείχαν με θέμα την αυτοεικόνα, την κοινωνική πίεση και την ανάγκη για επιβεβαίωση μέσω της κατανάλωσης – θέματα που αγγίζουν τόσο τα παιδιά όσο και τους γονείς.
Αντιγόνη Γινοπούλου -TOMATIS®
Αντιγόνη Γινοπούλου Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, MSc. Ψυχική Υγεία Παιδιού και Εφήβου, MA. Επαγγελματικός Προσανατολισμός και Συμβουλευτική, Πιστοποιημένη Θεραπεύτρια Tomatis®
Δευτέρα 16 Ιουνίου 2025
Τετάρτη 11 Ιουνίου 2025
Παγκόσμια Ημέρα Παιχνιδιού 11/6/25 και θα συζητήσουμε με την Νεφέλη Λυγερού στην εκπομπή "Τι μας ξημερώνει" https://www.ertecho.gr/radio/proto/show/ti-mas-ksimeronei/ για την αξία του παιχνιδιού στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών . Απόψε στις 22:35 μμ
Συνέντευξη στο περιοδικό LIFO με θέμα την σεξουαλικότητα της γενιάς Gen Z και την διαφορά με την γενιά των Millennials
https://www.lifo.gr/stiles/optiki-gonia/gen-z-kai-sexoyalikotita-reysti-kai-horis-tampeles
Σάββατο 7 Ιουνίου 2025
Εικόνα Σώματος και Διατροφικές Διαταραχές
Τι είναι η εικόνα σώματος;
Πώς συνδέεται με τις διατροφικές διαταραχές;
Η επίδραση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
Σημάδια που πρέπει να προσέξουμε όταν υποψιαζόμαστε διατροφική διαταραχή
Ακραία αλλαγή βάρους (γρήγορη απώλεια ή αύξηση).
Εμμονή με το φαγητό, τη ζυγαριά, τις θερμίδες, τις δίαιτες.
Απόσυρση από κοινωνικές δραστηριότητες, ειδικά αυτές που περιλαμβάνουν φαγητό.
Αλλαγές στη διάθεση, άγχος, κατάθλιψη ή ευερεθιστότητα.
Συμπεριφορές όπως εμετοί, υπερβολική άσκηση, ή απόκρυψη φαγητού.
Παρασκευή 6 Ιουνίου 2025
Στο τεύχος του περιοδικού LIFO που κυκλοφορεί συζητάμε με τον Γιάννη Πανταζόπουλο σχετικά με την σεξουαλικότητα της γενιάς Gen Z και την διαφορά με την γενιά των Millennials.
Δευτέρα 26 Μαΐου 2025
Πανελλήνιες : Πείτε όχι στο άγχος των εξατάσεων, ο ρόλος της οικογένειας
Κυριακή 25 Μαΐου 2025
Το παιδί χτυπά τον γονιό, μια σιωπηλή κραυγή για βοήθεια
Μια εικόνα όλο και πιο συχνή, ένα παιδί που χτυπά τον γονιό του. Μπορεί να είναι ένα σπρώξιμο, μια σφαλιάρα, ένα τσίμπημα. Όσο μικρή κι αν είναι η ένταση, το μήνυμα είναι σημαντικό. Πολλοί γονείς νιώθουν ντροπή, αμηχανία, φόβο, ακόμα και ενοχή. Άλλοι το αποσιωπούν ή το δικαιολογούν με φράσεις όπως "είναι μικρό ακόμα" ή "έχει νεύρα".
Όταν το παιδί σηκώνει χέρι στον γονιό δεν πρόκειται απλώς για κακή συμπεριφορά.
Πρόκειται για ένα σήμα κινδύνου ότι κάτι μέσα του δεν λειτουργεί όπως θα
έπρεπε.
Η επιθετικότητα δεν είναι αυθόρμητη: είναι αποτέλεσμα
Ένα παιδί
που εκφράζει την ένταση με σωματική επιθετικότητα δεν έχει μάθει —ή δεν έχει
μπορέσει ακόμα να διαχειρίζεται και να
εκφράζει τα συναισθήματά του. Συχνά πίσω από αυτήν την πράξη κρύβεται:
- Αδυναμία να εκφράσει με λόγια
τον θυμό ή την απογοήτευσή του
- Αντιγραφή προτύπων επιθετικής
συμπεριφοράς από το περιβάλλον
- Έντονο άγχος ή εσωτερική
σύγχυση
- Έλλειψη σαφών ορίων ή ασυνέπεια
στη διαπαιδαγώγηση
- Συναισθηματική παραμέληση,
ακόμη και όταν υπάρχει φυσική παρουσία
Η βία δεν
είναι ποτέ “απλώς μια φάση”. Είναι τρόπος επικοινωνίας που πρέπει να μας
κινητοποιήσει όχι με στόχο την τιμωρία , αλλά να την κατανόηση και να την διαχείριση των προβλημάτων .
Το πρώτο
βήμα για να αντιμετωπίσει ένας γονιός μια τέτοια συμπεριφορά είναι να σταματήσει
να φοβάται ή να ντρέπεται. Η επιθετικότητα δεν είναι απαραίτητα απόδειξη
“κακής ανατροφής”, αλλά έλλειψη συναισθηματικής καθοδήγησης που μπορεί να
διορθωθεί.
Αυτό που
χρειάζεται το παιδί είναι:
- Σταθερά και σαφή όρια. Το «Δεν επιτρέπεται να χτυπάς» πρέπει να είναι
σαφές και αδιαπραγμάτευτο, χωρίς φωνές, αλλά με αποφασιστικότητα. Φυσικά
αντίστοιχη συμπεριφορά πρέπει να έχει και ο γονιός απέναντι στο παιδί.
- Κατανόηση και ακρόαση. Πίσω από τη βίαιη συμπεριφορά υπάρχει κάτι που
το παιδί νιώθει, αλλά δεν μπορεί να πει. Ο γονιός πρέπει να βοηθήσει το
παιδί να βάλει λόγια στο συναίσθημα.
- Διαχείριση δικού του θυμού. Ένας γονιός που απαντά με φωνές ή τιμωρία,
διδάσκει το παιδί να εκφράζει έτσι την ένταση.
- Συνέπεια και συνεργασία. Όταν και οι δύο γονείς έχουν κοινή γραμμή, τα
όρια γίνονται ξεκάθαρα, σταθερά και τηρούνται πιο εύκολα.
Πότε ζητάμε βοήθεια;
Αν η
επιθετική συμπεριφορά επαναλαμβάνεται, κλιμακώνεται, ή συνοδεύεται
από άλλες ενδείξεις συναισθηματικής αστάθειας (έντονος θυμός, θλίψη,
απόσυρση, δυσκολία στον ύπνο ή το σχολείο), τότε είναι ώρα να απευθυνθείτε σε παιδοψυχολόγο.
Ο ειδικός θα
βοηθήσει την οικογένεια να αναγνωρίσει τα αίτια πίσω από τη συμπεριφορά και να
χτίσει στρατηγικές θετικής ενίσχυσης, ενσυναίσθησης και αποτελεσματικής
επικοινωνίας.