Κρίσεις πανικού
Το βασικό χαρακτηριστικό των κρίσεων πανικού είναι οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις που συνοδεύονται από επίμονη ανησυχία και φόβο του ατόμου μήπως ξανασυμβούν σε συνδυασμό με φόβο για την υγεία (π.χ. μήπως τρελαθεί, μήπως πεθάνει, μήπως έχει καρκίνο κπλ).
Συνήθως οι κρίσεις πανικού εμφανίζονται ξαφνικά, κορυφώνονται σε λίγα λεπτά και διαρκούν από πέντε λεπτά μέχρι μισή ώρα. Τα άτομα που παθαίνουν τις κρίσεις πανικού νιώθουν ότι η διάρκεια τους είναι μεγαλύτερη επειδή εκλαμβάνουν τα ηπιότερα συμπτώματα ως μέρος των κρίσεων.
Τα συμπτώματα των ατόμων που παθαίνουν κρίσεις πανικού είναι εφίδρωση, τρέμουλο, έντονος τρόμος, ναυτία, αίσθημα πνιγμού, φόβος θανάτου, φόβος απώλειας ελέγχου, αστάθεια, ζάλη.
Η αρχική ηλικία εμφάνισης των κρίσεων πανικού μπορεί να είναι η εφηβεία όμως είναι πιθανό να πρωτοεμφανισθεί και στην ηλικία των 40 ετών.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η πορεία των κρίσεων πανικού είναι μακροχρόνια με υφέσεις και εξάρσεις.
Η συχνότητα και η βαρύτητα των κρίσεων πανικού ποικίλλει , υπάρχουν άτομα που εμφανίζουν κρίσεις πανικού σε καθημερινή βάση, άλλοι μια φορά την εβδομάδα και άλλοι πιο αραιά. Οι κρίσεις πανικού μιμούνται πολλές οργανικές διαταραχές και για το λόγο αυτό τα άτομα επισκέπτονται πολλούς γιατρούς και κάνουν πολυάριθμες εξετάσεις.
Συνήθως τα άτομα που παθαίνουν κρίσεις πανικού αναπτύσσουν φόβο και νευρικότητα ανάμεσα στις κρίσεις με αποτέλεσμα να εμφανίζουν αγοραφοβία. Το άτομο πρώτα εμφανίζει τις κρίσεις πανικού, μετά αναπτύσσει το φόβο ότι θα ξανασυμβεί (άγχος αναμονής) και στη συνέχεια αρχίζει να αποφεύγει να βγαίνει μόνος του έξω ή να πηγαίνει σε συγκεκριμένα μέρη.
Η αιτιολογία των κρίσεων πανικού είναι ακόμα ένα θέμα προς διερεύνηση. Σύμφωνα με έρευνες οι παράγοντες που επηρεάζουν την εμφάνιση των κρίσεων πανικού είναι η κληρονομικότητα, νευροβιολογικές διαταραχές , ψυχολογικοί παράγοντες όπως το άγχος, το μετατραυματικό στρες, οι ενδοψυχικές συγκρούσεις στη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Συνολικά, με τις κρίσεις πανικού έχουν ασχοληθεί επιστήμονες από διαφορετικούς κλάδους: ιατρική, βιολογία, νευροεπιστήμες , ψυχολογία, παιδαγωγικά.
Η θεραπεία των κρίσεων πανικού είναι συνήθως μακροχρόνια, περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενούς.