Οι παιδικές φιλίες

Η παιδική φιλία είναι μια σχέση η οποία αναπτύσσεται μεταξύ των παιδιών του ίδιου φίλου, της ίδιας ηλικίας  και με κοινά ενδιαφέροντα. Μέσα από αυτή τη σχέση τα παιδιά εξελίσσονται συναισθηματικά, μοιράζονται παιχνίδια ,σκέψεις και προβληματισμούς.

Οι φίλοι των παιδιών είναι συνήθως από το σχολείο ή τη γειτονία. Σε μικρή ηλικία τα παιδιά αλλάζουν συχνά φίλους και οι φιλίες τους χαρακτηρίζονται από περιορισμένη διάρκεια. Με την πάροδο της ηλικίας οι φιλίες σταθεροποιούνται με βάση τα κοινά ενδιαφέροντα των παιδιών.

 Στάδια ανάπτυξης της φιλίας

Από τους πρώτους μήνες της ζωής του το παιδί χαίρεται όταν βλέπει άλλα παιδιά. Οι πρώτες σχέσεις του παιδιού αναπτύσσονται στην ηλικία των 2 ετών αν και σε αυτή την ηλικία το παιδί προτιμά να παίζει μόνο του ακόμη κι’ αν βρίσκονται και άλλα παιδιά στο χώρο.

3 ετών το παιδί παίζει με άλλα παιδιά αλλά και μόνο του.

4 ετών επιδιώκει την παρέα άλλων παιδιών και τους θεωρεί φίλους με αποτέλεσμα να εξελίσσει τις φιλίες του.

8-9 ετών έχει τον καλύτερο φίλο ή την καλύτερη φίλη εφόσον είναι κορίτσι.

Στην εφηβεία η φιλία έχει πρωταρχική σημασία, πολλές φορές ξεπερνάει και την οικογένεια. Οι κανόνες της παρέας είναι συνήθως απαράβατοι.

Κάθε παιδί προσεγγίζει με διαφορετικό τρόπο τους υποψήφιους φίλους, εξαρτάται από την ηλικία, την προσωπικότητα του παιδιού, την αυτοπεποίθηση  του, την ωριμότητα και την ικανότητα να δημιουργεί σχέσεις. Συνήθως η προσέγγιση είναι μέσω του παιχνιδιού, τα παιδιά ανταλλάσσουν ή χαρίζουν τα παιχνίδια τους ώστε να είναι αποδεκτά από τους φίλους τους. Στις μεγαλύτερες ηλικίες η προσέγγιση είναι πιο ξεκάθαρη επειδή υπάρχει η λεκτική επικοινωνία.

 Πως θα βοηθήσουν οι γονείς τις παιδικές φιλίες ;

Δημιουργούμε τις προϋποθέσεις  ώστε τα παιδιά να συναντιούνται με τους φίλους τους σε τακτά χρονικά διαστήματα εκτός σχολικού περιβάλλοντος.

Ενθαρρύνουμε τα παιδιά να αναπτύξουν δικές τους φιλίες όμως παράλληλα σεβόμαστε την προσωπικότητα του παιδιού και τους ρυθμούς του αποφεύγοντας τη σύγκριση με άλλα παιδιά όταν το δικό μας παιδί δυσκολεύεται να προσαρμοστεί  και να προσεγγίσει άλλα παιδιά σ’ ένα καινούριο περιβάλλον .

Συζητάμε με το παιδί αν κάτι το προβληματίζει σχετικά με τους φίλους του χωρίς όμως να μεγαλοποιούμε την κατάσταση .

Δεν παρεμβαίνουμε στους καυγάδες των παιδιών , είναι προτιμότερο τα παιδιά να λύσουν μόνα τους τις διαφορές  εκτός εάν η κατάσταση είναι εκτός ορίων και κινδυνεύει η σωματική τους ακεραιότητα.

Η αδελφική σχέση δεν θεωρείται φιλική γι’ αυτό όταν στην οικογένεια υπάρχουν δυο ή περισσότερα παιδιά πρέπει να τα ενθαρρύνουμε ώστε το καθένα να δημιουργήσει τις δικές του αυτόνομες φιλίες εκτός από τις κοινές.      

 Η υγιείς  παιδική φιλία χτίζεται με βάση δυο άξονες ,την ισοτιμία και την ομοιότητα των παιδιών, γι’ αυτό το λόγο οι γονείς θα πρέπει να εξασφαλίσουν την καλή σχέση του παιδιού με την οικογένεια μέσα από την οποία το παιδί μαθαίνει κανόνες συμπεριφοράς, νιώθει αυτοπεποίθηση και σιγουριά ώστε να αντιμετωπίσει  χωρίς αναστολές τους ανθρώπους και τα γεγονότα εκτός σπιτιού.