"Μην αφήνεις τα όνειρα σου ποτέ και για τίποτα"
Γνώρισα την Σοφία όταν δίδασκα μαθήματα ψυχολογίας στο ΙΕΚ Γαλατσίου. Ιδιαίτερα αισιόδοξη, χαμογελαστή και πάντα ευγενική δεν άφηνε το περιθώριο σε κανέναν να υποψιαστεί ότι αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Πιστεύω ότι η συνέντευξη με την Σοφία θα βοηθήσει πολλούς ανθρώπους να δουν με αισιοδοξία και διάθεση για δημιουργία την πορεία της ζωής.
-Ερώτηση: Ποιοι παράγοντες πιστεύεις ότι συνέβαλαν στο να πάθεις σκλήρυνση κατά πλάκας ;
-Απάντηση: Την εποχή που εμφανίστηκε η σκλήρυνση πέρασα έντονο στρες. Μετά την δεύτερη γέννα έπαθα παράλυση , είχα όμως μουδιάσματα και μετά την πρώτη γέννα στα οποία δεν έδωσα σημασία και περάσανε. Από το νοσοκομείο με ενημέρωσαν ότι είχα προδιάθεση και ανάλογα με τις καταστάσεις και το άγχος μπορεί να εμφανιστεί η σκλήρυνση.
Ερώτηση: Πότε ανησύχησες και πήγες στο νοσοκομείο ;
Απάντηση: Γέννησα το δεύτερο παιδί στις 22 Δεκεμβρίου και στις 9 Γενάρη πήγα στο νοσοκομείο με μια πλευρά παράλυτη. Ξεκίνησε σταδιακά μέχρι που μούδιασα τελείως. Μετά από πολλές εξετάσεις διαγνώστηκε η σκλήρυνση και μου δόθηκε φαρμακευτική αγωγή, έμεινα στο νοσοκομείο μια εβδομάδα και μετά συνέχισα την θεραπεία στο σπίτι.
Ερώτηση: Πως ένιωσες όταν σου ανακοινώθηκε η διάγνωση ;
Απάντηση: Ήθελα να πεθάνω επειδή νόμιζα ότι θα μείνω ανάπηρη. Με κράτησε όμως η σκέψη των παιδιών, διάβασα, ενημερώθηκα και άλλαξα, πήρα δύναμη από τα παιδιά μου.
Ερώτηση: Ποια ήταν η αντίδραση της οικογένειας όταν τους ανακοίνωσες την ασθένεια ;
Απάντηση: Με βοήθησε πολύ η αδελφή μου στο ψυχολογικό μέρος μετά το αρχικό σοκ που πέρασε. Επίσης ο άντρας μου με την αισιοδοξία του με ενθάρρυνε ότι θα είμαι καλά όπως και ο πατέρας μου. Η μόνη που δυσκολεύεται ακόμα στην διαχείριση της ασθένειας είναι η μητέρα μου η οποία αγχώνεται ιδιαίτερα.
Ερώτηση :Πως συνεχίστηκε η ζωή σου μετά την διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας ;
Απάντηση: Όταν έπαθα την σκλήρυνση ήμουν 31 ετών, η μεγάλη μου κόρη τριών και είχα και την μικρή νεογέννητη. Έχουν περάσει 5 χρόνια από τότε, εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα, σπούδασα στο ιεκ βοηθός βρεφονηπιοκόμων, συνέχισα τις ξένες γλώσσες και έκανα αίτηση να μάθω νοηματική. Κάνω ότι με ευχαριστεί και νιώθω δημιουργική.
Ερώτηση: Πόσο σε έχει αλλάξει η σκλήρυνση κατά πλάκας ;
Απάντηση: Με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο , ασχολούμαι με όσους έχουν ανάγκη και είναι σε ευπαθείς ομάδες. Σκέφτομαι τα πάντα θετικά, μεταφέρω θετική ενέργεια στους άλλους, βοηθάω τους ανθρώπους και είμαι ευαισθητοποιημένη, γεγονός που δεν συνέβαινε πριν την ασθένεια.
Έμαθα να ζω την κάθε στιγμή σαν να μην υπάρχει αύριο και ευχαριστιέμαι τη ζωή.
