Πότε το παιδί δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στον παιδικό σταθμό ;

- Δεν έχει αποχωριστεί ποτέ τους γονείς

- Κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο με τους γονείς

- Δεν έχει συνηθίσει να συναναστρέφεται με ξένους, παιδιά και ενήλικες

- Την φροντίδα του παιδιού έχει αναλάβει μέχρι τώρα αποκλειστικά η οικογένεια

- Όταν υπάρχει μικρότερο παιδί στην οικογένεια το οποίο μένει στο σπίτι του δημιουργείται ζήλεια επειδή θα έχει την αποκλειστική φροντίδα της μαμάς - οικογένειας.

 Οριακή διαταραχή προσωπικότητας

Χαρακτηρίζεται από το ανασφαλές "εγώ", την αστάθεια στη συναισθηματική διάθεση και στις διαπροσωπικές σχέσεις. Η παρορμητικότητα αποτελεί ένα μόνιμο στοιχείο του ανθρώπου με οριακή διαταραχή σε ότι και να κάνει. Τα συναισθήματα παρουσιάζουν έντονη εναλλαγή και κυριαρχούν τα συναισθήματα απελπισίας, οργής, ζήλειας, άγχους, κατάθλιψης. Βιώνει έντονα το άγχος της απόρριψης, της μοναξιάς, της αποτυχίας με αποτέλεσμα υπερβολική συμπεριφορά που μπορεί να καταλήξει σε αυτοτραυματισμούς. Οι αυτοτραυματισμοί γίνονται με στόχο την μείωση του άγχους ,την αυτοτιμωρία ή ακόμη και του χειρισμού των άλλων.

Στις διαπροσωπικές σχέσεις που έχει το άτομο, τα συναισθήματα εναλλάσσονται με μεγάλη ταχύτητα και από την εξιδανίκευση για ένα πρόσωπο περνάει εύκολα στην υποτίμηση. Τα εναλλασσόμενα συναισθήματα είναι ο λόγος των ασταθών, χαοτικών και περιστασιακών διαπροσωπικών σχέσεων.

Οι εναλλαγές των συναισθημάτων απευθύνονται τόσο στους άλλους όσο και στον εαυτό τους.

Η παρορμητικότητα που χαρακτηρίζει τα άτομα με οριακή διαταραχή προσωπικότητας συμβάλλει σε αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, υπερβολικά έξοδα, επικίνδυνη οδήγηση και καταχρήσεις.

Η εικόνα που έχει το άτομο για τον εαυτό του είναι ως μη αποδεκτό, αδύναμο, ευαίσθητο και μοναχικό. Οι άλλοι βλέπουν ένα άτομο επικίνδυνο, ασταθές, που απορρίπτει τους άλλους, τους κακομεταχειρίζεται και στο οποίο δεν μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη.

Σχέση γονιού - εφήβου 

- Ο σεβασμός είναι το κλειδί για την συνεργασία με τους εφήβους.

 - Ακούω προσεκτικά τον έφηβο και προσπαθώ να μπω στη θέση του πριν μιλήσω.

 - Αποφεύγω να δίνω εντολές στον έφηβο επειδή επιφέρουν έχθρα και αντίσταση. 

 - Δίνω επιλογές, δεν φέρομαι με απόλυτο τρόπο. 

 - Όταν επιτίθεμαι στον έφηβο εισπράττω επίθεση.

 - Με την περιγραφή του προβλήματος ζητάω από τον έφηβο να σκεφτεί και να συμμετάσχει στη λύση.

 - Όταν ο γονιός μιλάει για τα συναισθήματα του διευκολύνει τον έφηβο να καταλάβει και να ανταποκριθεί θετικά. 

 - Στον έφηβο είναι προτιμότερο η αιτιολογημένη άρνηση να δίνεται γραπτά ώστε να έχει χρόνο να επεξεργαστεί την απάντηση και να μειωθεί η πιθανότητα του καυγά.

 - Παρά τις αντιρρήσεις οι έφηβοι θέλουν να γνωρίζουν τις απόψεις των γονιών. Οι αξίες και οι πεποιθήσεις των γονιών αποτελούν καθοριστικά στοιχεία για τις επιλογές των εφήβων.

 - Οι πιθανότητες που έχουν οι γονείς να περάσουν τις απόψεις τους αυξάνονται όταν πραγματικά ακούνε τα παιδιά τους.

 Δραματική διαταραχή προσωπικότητας

Η συγκεκριμένη διαταραχή προσωπικότητας έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την υπερβολική επιζήτηση της προσοχής και του συναισθήματος. Τα άτομα που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή χαρακτηρίζονται από υπερβολικά συναισθήματα άγχους, ζήλιας οργής, θλίψης και υπερηφάνειας. Η συμπεριφορά τους έχει επίσης υπερβολικά στοιχεία πρόκλησης με στόχο να είναι το επίκεντρο της προσοχής ώστε να μπορέσουν να αποφύγουν το άγχος που βιώνουν από τον φόβο της εγκατάλειψης. Ακολουθούν απόλυτα τα συναισθήματα τους χωρίς να μπορούν να τα ελέγξουν και πολλές φορές η εκδήλωση των συναισθημάτων είναι τόσο ακραία που δίνει της εντύπωση της υστερίας.

Τα συναισθήματα που προκαλούν στους άλλους είναι αντιφατικά, από τη μια είναι ευχάριστα και διασκεδαστικά άτομα και από την άλλη είναι πολύ κουραστικά επειδή επιζητούν συνέχεια την προσοχή.

Προσέχουν σε υπερβολικό βαθμό την εξωτερική τους εμφάνιση και τον τρόπο ομιλίας τους ο οποίος είναι θεατρικός και εντυπωσιακός με σκοπό να προσελκύσουν και να "καθηλώσουν τους θαυμαστές τους". Θεωρούν ότι η επιτυχία σχετίζεται με την ικανότητα τους να εντυπωσιάζουν μέσω της εμφάνισης και της συμπεριφοράς αλλά βαθύτερα κρύβονται συνεχείς αλλαγές διάθεσης, ματαίωσης, μελαγχολίας και θυμού.

 Πως οι ψυχικές διαταραχές των γονέων επηρεάζουν τα παιδιά

Ένα μεγάλο ποσοστό των παιδιών των οποίων οι γονείς παρουσιάζουν διαταραχές όπως κατάθλιψη και αγχώδεις διαταραχές, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν στη διάρκεια της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας διάφορα προβλήματα όπως αποκλίνουσα συμπεριφορά, διαπροσωπικές δυσκολίες και προβλήματα προσκόλλησης.

Οι μητέρες με κατάθλιψη χαρακτηρίζονται αρνητική συναισθηματική διάθεση, κριτική συμπεριφορά, απορριπτική στάση, μειωμένη ευαισθησία στις ανάγκες των παιδιών και ακατάλληλες τεχνικές πειθαρχίας. Σύμφωνα με έρευνες, η κατάθλιψη της μητέρας είναι παράγοντας που ξεκινάει να επιδρά στο παιδί από τον πρώτο χρόνο της ζωής και κορυφώνεται με τα προβλήματα συμπεριφοράς στην εφηβεία τα οποία θα είναι δύσκολα να ελεγχθούνε.

Η αποκλίνουσα γονεική συμπεριφορά όταν συνδυάζεται με κατάθλιψη αποτελεί τροχοπέδη στην ενίσχυση των δεξιοτήτων των παιδιών επίλυσης προβλημάτων, συναισθηματικής ικανότητας και ελέγχου. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα παιδιά θα παρουσιάσουν ανεπαρκή κοινωνική λειτουργικότητα και πιο σπάνια κατάθλιψη.

Επίσης, έρευνες έδειξαν ότι η αγοραφοβία και η αποφευκτική συμπεριφορά των γονέων επηρεάζουν σημαντικά τα παιδιά λόγω της μίμησης των συμπεριφορών από πολύ ισχυρά πρότυπα.

Οι μητέρες οι οποίες παρουσιάζουν διαταραχές πρόσληψης τροφής εκδηλώνουν ανεπαρκή και αρνητικά συναισθήματα προς το παιδί με αποτέλεσμα έντονες συγκρούσεις και κάποιες φορές εκδήλωση ψυχιατρικών διαταραχών.

Τέλος, η χρήση ουσιών και αλκοόλ από τους γονείς αποτελεί έναν επιπλέον επιβαρυντικό παράγοντα στη σχέση με τα παιδιά. Ο συγκεκριμένος γονιός είναι ανεπαρκής όσον αφορά το παιδία του επειδή είναι μια χαοτική προσωπικότητα η οποία συνυπάρχει συχνά με ψυχιατρική διαταραχή.

 Μετατραυματική διαταραχή μετά την πυρκαγιά

Όσοι άνθρωποι βίωσαν πρόσφατα από πολύ κοντά τις πυρκαγιές έχουν πιθανότητες να εμφανίσουν μετατραυματική διαταραχή ή μετατραυματικό στρες επειδή έχουν εκτεθεί σε ακραίες συνθήκες άγχους και πανικού. Περισσότερες πιθανότητες έχουν όσοι εμφάνισαν στο παρελθόν αγχώδεις διαταραχές, νευρώσεις, κατάθλιψη, ψυχαναγκαστικές διαταραχές, ψυχοσωματικές ενοχλήσεις, εξαρτήσεις από ουσίες ή αλκοόλ.

Ο άνθρωπος που βιώνει την πυρκαγιά αισθάνεται παγιδευμένος και νιώθει ότι κινδυνεύει ακόμα και αρκετό χρόνο μετά.

Η μετατραυματική διαταραχή απαιτεί μακροχρόνια θεραπεία.

 Κοινωνικό άγχος και αποφυγή

Η αποφυγή στο κοινωνικό άγχος έχει δύο διαστάσεις : να μην κάνει κάποιος κάτι επειδή τον φοβίζει ή να κάνει αυτό που φοβάται με τέτοιον τρόπο ώστε να μείνει μακριά από τις δυσάρεστες πλευρές της κατάστασης που του προκαλεί το άγχος.

Η συμπεριφορά αποφυγής είναι μια ξεχωριστή διάσταση του άγχους και αποτελεί μια αποτελεσματική λύση με μικρή διάρκεια. Η αποφυγή κάποιας αγχωτικής κατάστασης μπορεί να εξελιχθεί γρήγορα σε μια γενικότερη μορφή αποφυγής πολλών καταστάσεων λόγω της άμεσης ανακούφισης που προσφέρει η αποφυγή. Η αίσθηση ανακούφισης αποτελεί αρχικά την "ανταμοιβή" η οποία θα δώσει στην συνέχεια σειρά στις τύψεις. Το άτομο δεσμεύεται στον εαυτό του ότι την επόμενη φορά δεν θα επαναλάβει το ίδιο, γεγονός το οποίο δεν θα τηρήσει και ο φαύλος κύκλος του άγχους και της αποφυγής συνεχίζεται.

Όταν το άτομο αγχώνεται έχουμε την αλληλεπίδραση τριών διαστάσεων του άγχους: σωματική διάσταση, γνωστική και συμπεριφορική. Μια αύξηση ή μείωση στη μια διάσταση μπορεί να προκαλέσει αυξήσεις ή μειώσεις στις άλλες δυο.

Η παρατήρηση και η αναγνώριση των συμπτωμάτων από το άτομο αποτελεί ένα μικρό βήμα για την καταπολέμηση του κοινωνικού άγχους και της αποφυγής. Η κατανόηση των αντιδράσεων στο άγχος και η παρακολούθηση των συμπτωμάτων θα βοηθήσουν ακόμα περισσότερο την συνειδητοποίηση των παραγόντων του κοινωνικού άγχους και της αποφυγής ώστε σταδιακά να ξεκινήσει η εξάλειψη τους.